Szko?a waldorfowska

"Mniej wi?cej od 1989 roku wiele s?yszy si? w Polsce, zw?aszcza w gronie rodziców dzieci w wieku szkolnym, a tak?e w ?rodowiskach nauczycieli i studentów uczelni pedagogicznych, o metodach nauczania i wychowania proponowanych przez tzw. szko?? waldorfowsk?" - zauwa?aj? we wst?pie ksi??ki autorki. "(...) Sposób nauczania w szkole waldorfowskiej pozbawiony jest znanego nam schematu: przedstawienie materia?u przez nauczyciela, opanowanie przez dziecko i wykazanie si? znajomo?ci? tematu. M?odzie? okre?la to w ?argonie uczniowskim w sposób nast?puj?cy: „3 x z”, to znaczy – zakuj, zalicz, zapomnij. Pedagogika waldorfowska proponuje co? zupe?nie innego: podczas pracy nauczyciela z dzie?mi, maj?cej na celu przekazanie nowych tre?ci, ma miejsce odwo?anie si? do do?wiadcze? i wyobra?ni ucznia, by doprowadzi? do ich prze?ycia, co u?atwia przyswojenie. To sprawia, ?e lekcja ma charakter spotkania. O jego zako?czeniu decyduje nie tradycyjny szkolny dzwonek, lecz decyzja nauczyciela podyktowana dobrem dzieci. Ponadto wkraczanie ucznia w ?wiat wiedzy pozbawione jest przykrych prze?y? zwi?zanych z ocenianiem stopnia opanowania materia?u". Zainteresowanych pedagogik? waldorfowsk? odsy?amy do ksi??ki El?biety i Iwony ?o?nych