Za i protiv Vuka

Zapanjuju?a je današnja aktuelnost jezi?ke ali i društvene i istorijske studije Meše Selimovi?a „Za i protiv Vuka“. Vje?ita polemika suprostavljenih shvatanja o jeziku i pravopisu u posve?enom esejisti?kom pristupu Meše Selimovi?a oslikava eti?ki stav i permanentno interesovanje za pitanja jezika i kulture u odnosu na profani jezik i „selja?ku“ Vukovu jezi?ku „standardizaciju“. Argumentovano, u sumornoj rekapitulaciji vekovnih podeljenosti, pitanje osnovnog književnog medijuma problematizuje pitanje stila i složenosti sveukupnog života i unutrašnjeg identiteta stvari i pojava u odnosu opšte celine i ruralnu vukovsku živopisnost. Pitanja jezika su uvek bila osnovni indikator društvenih promena i za ta pitanja tektonskih duhovnih kretanja Meša Selimovi? pokazuje suptilan sluh i znanje ?oveka koji ne prihvata jezik isklju?ivo kao sredstvo neposredne komunikacije, ve? kao vrhunac duhovne vertikale, nacionalnog i kulturnog identiteta.