A?k ?iirleri 20

Yetim Â??k A??lmaz dediler, a??ld? bir kere. Hem de en karanl?k günleri, en öldürücü benlikleriyle. Onlar bilemedi, kaderin ikiyüzlü oldu?unu. Birinde öldürmek için do?urur a????. Di?erinde ya?atmak için öldürür ma?uku. Ne biçimsin hayat, Ruhum kimliksiz, daha be?ikteyken. Bana bak?yor, anne ve babalar. Hastanenin a??r kokusunda, kuvöz içindeyim. Sergilemi?ler beni, ey ya?am sen ne kadar onurlusun. Seçmece karpuz yapt?n ya beni, Helali ho? olsun... Yok mudur varl???mdan tutan, ellerim yoklukta i?te. Süt arayan bir dudak, yok mu emziren? Yok, yok, yok i?te. Kaderim bile yok… ?nsan?n insanda be?enilme ölçüsü nedir? Görmezden geldiler, esmer tenimi, ayk?r? gözlerimi. Biri a?ka baksa, di?eri ya?am dolu. Gözlerim aç?ld??? anda rüyada. Gözlerim kapand??? anda gerçekte. Yokmu? i?te, anne ve baba dedikleri. Daha ba??ndan çalm??lar, ?efkat ve merhametimi. Çocuklar? esirgemezlermi?, alm??lar beni yurtlar?na. Dayak yiyorum, oyunlar oynamak isterken. Uçurtma yapt?m, o bile y?rt?ld?, gardiyan taraf?ndan. Suç i?lemeden mahkûm olmak, di?er çocuklardan ayr?. Tek suçumsa ya?amak, Al beni günah, tek anl?k ölümde. Neredesin cennet kokulu annem, Neredesin yi?itler yi?idi babam? Her iki durumda da kaybolmak. Ya?ama verilen and?md?, dar odal? ac?lar. Takvim hiçbir zaman hediyeleri göstermezdi. Ne do?um günü, ne de bir y?lba??. Hep ayn? ko?u?ta, ayn? penceredeki hayaller. Sadece ranzamda, yast???n alt?nda birikiyordu, Özgürce ya?amak… S?k??t?r?p da kö?eye, ölümüne i?kence ruhuma. Umut nerede, sen de oraya sarkars?n, dara?ac?ndan. Boylu boyunca uzan?r rüyalar da, Hiçbiri uyand???n yerde dost olmaz. Dü?mü?sündür soka?a, yetim bir kedinin yavrusu gibi. Onlarla ö?renirsin, açl?k ve susuzluk içinde miyavlamay?. Plakal? köpeklerden tek fark?n, Tasman yoktur kula??nda. Ama a??lam??lard?r seni, ??nenin tükürü?ü kolunda bir anlam. Hayat?n boyunca ç?kmayan, ayn? yetimli?in gibi. Ama en büyük tokat, Ziyarete gelen zengin aile çocuklar?ndan gelir. “Ne haber piç? Piç kurusu.” demelerle gelen kahkahalar. Kar?? koyamazs?n, sergilik bir ya?ams?nd?r sen. ?bret olarak gösterirler seni, olmu?sundur mahlûk. Göz aç?p kapayana kadar do?dum, dokuz ayl?k dönemde. Annemin karn?nda ya?ad?m, anne ve o?ul ba??n?. Babam desen, gitmi?ti, Çoktan terk etmi?ti, kendisini bile. Bütün evim sokaklar, odalar?m so?uk kald?r?mlar. Yat?yorum, sevgi dileniyorum, umudumu harcarcas?na. Ne güzelsin ?stanbul, koyun koyuna yatarken. Kimse evlat edinmedi beni, lakin ben kendimin anas?. Lakin ben kendimin babas?. Bir yuva nas?ld?r, s?cak m?, so?uk mu? Odama rüzgâr girer mi, lakin ben poyrazda ac?l?. Savrulur da ?iirlerim, elimi tutan yoktur. Ü?ür umutlar, ü?ür özlemler. Umursamaz insanlar, bas?p geçerler üzerine. Olmad? bir de köpek i?er üstüne. Kokmu?sundur, üzerinde y?rt?k ceket ve pantolon. Bir tek miras?n, iç cebindeki ?arapt?r.