Vuslat Mu?tusu (K?r?k Testi -8)

Hâkiki bir mü’min asla kendini be?enmemeli ve yeterli bulmamal?; Müslümanl???n tevazu, mahviyet ve hacâletten ibaret oldu?unu kabul ederek, sade kullu?u her türlü payenin üstünde saymal?d?r. Hazreti Mevlâna gibi “Kul oldum, kul oldum, kul oldum! Ben Sana hizmette iki büklüm oldum. Kullar âzad olunca ?âd olur; ben Sana kul oldu?umdan dolay? ?âd oldum.” demeli; Kitap ve Sünnet’in emirlerini k?l? k?rk yararcas?na yerine getirmelidir. Bununla beraber, himmetini her zaman âlî tutmal?, Allah’?n izni ve inayetiyle hep yüksek uçmaya çal??mal?, sürekli tekamül pe?inde olmal?; fakat, büyüklük iddialar?na kat’iyen kalk??mamal?d?r. Hususiyle adanm?? bir ruh, “Nefis cümleden ednâ, vazife her ?eyden a’lâ” hakikatine yap??mal?d?r. Kendisini acz u fakr içindeki s?radan bir insan olarak görmenin yan? s?ra, iman hizmetini dünyevî hiçbir bedelle de?i?tirilemeyecek yüce bir lütuf kabul etmelidir. Mazhar oldu?u en küçük muvaffakiyeti dahi kendisinden bilmemeli; “Ben böyle uçamazd?m, bu ç?tay? bu kadar yüksek tutamazd?m, maratonda bu kadar h?zl? ko?amazd?m, ipi önde gö?üsleyemezdim... Bütün bu ba?ar?lar? lütfeden O!..” diyerek tahdis-i nimette bulunmal? ve bu ihsanlar?n daha sonrakiler için birer referans oldu?unu dü?ünerek hizmet yolunda daha bir ?evkle ko?mal?d?r.